روند خودکفایی موتورسیکلت‌های بنزینی در ایران چگونه است؟
به گزارش موتورسیکلت نیوز، محمدعلی نژادیان در سرمقاله شماره جدید نشریه صنعت موتورسیکلت نوشت: پس از سال ۱۳۹۵ به‌دلایل مختلف از جمله تبدیل موتورسیکلت‌های کاربراتوری به انژکتوری تعداد زیادی موتورسیکلت پلاک شد که عملا بیشتر آن از سال ۱۳۹۶ به بعد فروخته شد و با ورود محصولات بی‌کیفیت انژکتوری و عدم تخصص لازم برای تعمیر این نوع موتورسیکلت‌ها نگرانی مردم از خرید محصولات انژکتوری بیشتر شد.
در چند سال گذشته میزان استفاده از تولید قطعات داخل کاهش پیدا کرده است. اما، چند شرکت مونتاژکننده موتورسیکلت به‌دنبال تولید بعضی از قطعات موتورسیکلت‌ها هستند و سعی دارند داخلی‌سازی را گسترش دهند. اما، بر خلاف محصولات الکتریکی روند این صنعت برای خودکفایی قطعات موتورسیکلت‌های بنزینی مثبت نیست مگر آن که انتقال تکنولوژی صورت پذیرد.
در حال حاضر، کارخانه‌های مادر مخصوصا محصولات غیر چینی (برندهای معروف)، به‌دلیل تحریم‌ها و نوع روابط سیاسی و اقتصادی علاوه‌براین که به‌طور مستقیم به ایران نمایندگی نمی‌دهند، بلکه امکان این که بتوانند در ایران پایگاه ساخت موتورسیکلت داشته باشند را ندارند. همچنین شرکت‌های معروف خارجی برای این که کیفیت و اعتبار برند خود را در کشورها حفظ کنند تا مورد خدشه وارد نشود، معمولا اجازه ساخت قطعات موتورسیکلت را به نمایندگان خود نمی‌دهند، مگر آن که مراحل تحت لیسانس طی شود که فعلا این موضوع نیز در ایران امکان‌پذیر نیست.
همچنین باید به این نکته توجه داشته باشیم که هر سال علاوه بر تدوین و ارتقای استانداردهای ملی و بین‌المللی جدید، نسخه‌های جدید موتورسیکلت‌ها نیز وارد بازار جهان می‌شوند و همین موضوع باعث می‌شود که تولید قالب‌ها و قطعات موتورسیکلت‌ها در ایران با هزینه بسیار زیاد مواجه شود و این موضوع در کنار رقابت‌های منفی بین مونتاژکنندگان داخلی و نوسانات ارز، کار را برای خودکفایی مشکل می‌کند. اما، اگر تکنولوژی باتری پیشرفت کند و نصب ایستگاه‌های شارژ موتورسیکلت‌های برقی گسترش یابد، در این بخش از محصولات می‌توانیم تولیدات داخلی موتورسیکلت را با فناوری روز شاهد باشیم.
در حال حاضر، شنیده‌ها حاکی از آن است که بعضی شرکت‌های ایرانی، برندهای معروف را با دور زدن تحریم‌ها و از طریق نقل‌وانتقال به یک یا دو کشور دیگر به ایران می‌آورند و یا تعداد کمی از محصولات را از فروشگاه‌های موتورسیکلت واقع در شرق آسیا خرید کرده و پس از دمونتاژ به‌عنوان قطعه وارد ایران کرده و مجدد موتورسیکلت را مونتاژ می‌کنند. البته اگر محدودیت‌ها برای اعطای نمایندگی برندهای معروف برداشته شود و شرکت‌های ایرانی بتوانند نمایندگی اخذ کنند، چنین کاری امکان‌پذیر نیست.
امیدوارم که مسئولان بدون عجله به‌طور دقیق جزییات و نحوه اجرای « برنامه ۲۵ ساله همکاری‌های مشترک ایران و چین» را بررسی کنند تا یک رابطه دو طرفه منطقی شکل بگیرد و طوری مسیر پیش برود که در این مدت شاهد انتقال تکنولوژی برای ساخت موتورسیکلت به ایران باشیم.
قابل ذکر است که تا سال ۱۳۹۵ مقدار کمی صادرات موتورسیکلت از ایران به کشورهای همسایه وجود داشت. اما، به‌دلیل این که از آن سال موتورسیکلت‌های کاربراتوری به ایران وارد نشد و همچنین به علت صادرات مستقیم موتورسیکلت از چین به کشورهایی مانند عراق، افغانستان و… در نتیجه صادرات از ایران بسیار کم و حتی در بعضی موارد قطع شده است.
